Ono što oni žele i rade u Bosni i Hercegovini gdje su na svom terenu, osuđuju u Evropi u koju su došli ili prema kojoj idu, i obratno.
Irački sociolog i stručnjak za socijalnu povijest Ali Al-Wardi (1913-1995) napisao je svojevremeno: „Kada bi Arapi morali da biraju između dviju država, vjerske i sekularne, glasali bi za vjersku i pobjegli u sekularnu.“
U Bosni i Hercegovini žive neki drugi narodi, a usprkos potpunoj dominaciji i bezobraznoj privilegiranosti religije u javnom prostoru, unutar svih etno-konfesionalnih zajednica kao i bosansko-hercegovačkog društva u cjelini, na svu sreću još uvijek izbor nije između sekularne (barem u načelu) države i vjerske. No, zato u Bosni i Hercegovini većinu stanovništva čine glasači i podržavatelji nacionalističkih stranaka, populista, isključivih političkih koncepata.
Da se na našu zemlju mogu primijeniti Al-Wardijeve riječi, samo s malo modificiranim terminima, dokaz su upravo gore navedeni glasači i podržavatelji, kao i političari za koje oni glasaju i koje podržavaju. Ono što oni žele i rade u Bosni i Hercegovini gdje su na svom terenu, osuđuju u Evropi u koju su došli ili prema kojoj idu, i obratno. Česta je pojava da isti ljudi koji u zemlji Evropske unije gdje žive podržavaju liberale ili socijaliste, u zemlji iz koje su otišli navijaju za nacionaliste i veoma su protiv mrskih komunjara. A jedna vrlo dobra ilustracija toga jest poziv koji je ovih dana uputila SDA Bakira Izetbegovića i njezini partneri, DF Željka Komšića i SBB Fahrudina Radončića.
U tom zajedničkom pozivu dijaspori povodom evropskih izbora, šampioni i vicešampioni nacionalizma i populizma pozivaju građane Bosne i Hercegovine u dijaspori da „izađu na izbore i podrže progresivne kandidate koji podržavaju ideju proširenja EU, zaštite ljudskih prava i borbe protiv diskriminacije, a nasuprot politikama koje zastupaju populističke desničarske opcije“, upozoravaju da „jačanje populističkih politika prijeti da dovede do ugrožavanja samog sistema vrijednosti na kojem počivaju moderna Evropa i Evropska unija – ideja slobode i jednakosti ljudi, neovisno o vjerskoj, etničkoj i drugoj pripadnosti“, pozivaju da se – pazite sada – pored EPP-a podrže Progresivna alijansa socijalista i demokrata, Alijansa liberala i demokrata za Evropu te Zeleni (ne SDA-zelena, nego ekološka ljevica) zato što one zagovaraju ideju da „Evropa pripada svim Evropljanima, neovisno o etničkoj, vjerskoj ili drugoj pripadnosti“.
Drugim riječima, SDA i njezina prva i druga pratilja pozivaju da se u Evropi podrži ono što oni ne predstavljaju u BiH, osuđujući u Evropi ono što oni predstavljaju u BiH. Sumnjate? Pitajte onda SDA-ove zastupnike i zastupnice koji bi izolirali ljude na osnovu njihove seksualne orijentacije i poslali ih da „idu negdje drugo i prave sebi grad, državu, zakone“, kao i stranku u cjelini koja u ime „temeljnih vrijednosti“ smatra da ne treba organizirati povorke LGBT osoba „jer će se time samo produbiti jaz između ljudi različitih shvaćanja“; drugim riječima, smatra da LGBT osobe nemaju ona prava koja imaju navijači Sarajeva, maturanti ili heteroseksualni parovi u Vilsonovom šetalištu. Upravo ovo o čemu pričam jest ono što je sadržano u „drugoj pripadnosti“, koju njihov poziv dva puta ističe, ali se boji ići u detalje. Da, navedeni socijalisti i liberali zalažu se za slobodu i jednakost ljudi neovisno o vjerskoj i etničkoj pripadnosti, kao i za slobodu i jednakost ljudi neovisno o stvarima poput seksualne orijentacije. I da, navedene stranke/grupacije se bore protiv antimuslimanske mržnje, što im SDA priznaje, ali se bore i protiv antisemitizma i homofobije.
Po svojoj antisekularnosti te ideji da su neki ljudi jednakiji od drugih u ime nekih „temeljnih vrijednosti“, SDA je bosansko-hercegovački brat blizanac svega onoga protiv čega je u ime evropskih vrijednosti nastupila u ovom pozivu. To uostalom pokazuje i svojom bliskošću sa strankom i ideologijom Recepa Tayyipa Erdoğana.
Spomenuo je ovaj poziv i populizam. Krasno, uzevši u obzir nekoliko stvari: prvo, da je na svim dosadašnjim izborima SDA polazila od „naroda“ kao osnove svoje legitimnosti i kriterija djelovanja (Narod zna, Snaga naroda…), što je po definiciji populizam; drugo, da je jedan od potpisnika doktor banalne populističke retorike i banalnog populističkog djelovanja koji je na osnovu jedne populističke rečenice sa subjektom i predikatom i po potrebi objektom, tri puta izabran za člana Predsjedništva i koja mu služi kao pokriće za sve katastrofalne političke poteze.
A da bi farsa evropskih vrijednosti bila potpuna, pobrinuo se HDZ Hrvatske, uz učešće HDZ-a BiH, na njihovom predizbornom skupu za Evropske izbore u Zagrebu. Na tom nacionalističkom derneku zaglavljenom u mitove 1940-ih i 1990-ih sudjelovala je i Angela Merkel, koja je u svom govoru istakla da nacionalizam pokušava uništiti Evropu i da se protiv toga moramo boriti – te je ispraćena aplauzima Dragana Čovića, inače velikog borca protiv nacionalizma u BiH. U paralelnom svemiru.
Tekst je preuzet sa portala Prometej.ba.