U području zapadne Sahare nalazi se daleko više vegetacije nego što se ranije pretpostavljalo. Gotovo dvije milijarde stabala odnosno drveća i grmlja prebrojano je u jednom dijelu Sahela zahvaljujući studiji koja je objavljena u časopisu Nature.
Sahel je polusušna zona koja se proteže od Senegala do Sudana i čini prelazno područje između suhe Sahare na sjeveru i vlažnih savana na jugu. Količina oborina raste od sjevera ka jugu, kiše padaju tokom ljetnih mjeseci, a smanjenje oborina uz uticaj čovjeka dovelo je do širenja pustinje ka jugu. Naučne studije predviđale su katastrofalan razvoj klimatskih promjena ali satelitski snimci pokazuju da se količina vegetacije posljednjih godina povećava.
Međunarodni tim naučnika organiziran u okviru Univerziteta u Kopenhagenu prebrojao je 1,8 milijardi pojedinačnih stabala, odnosno drveća i žbunja, ili 13,4 stabala po hektaru sa srednjom veličinom krošnje od 12 m2. Za mapiranje područja od 1,3 miliona km2 korišteni su precizni satelitski snimci NASA-e jer na uobičajenim satelitskim snimcima nije moguće uočiti pojedinačna stabla. Za prebrojavanje stabala korištena je vještačka inteligencija odnosno algoritam razvijen na računarskom odjelu Univerziteta u Kopenhagenu.
Iz Sahela rijetko stižu dobre vijesti. Ovaj je dio Sahare već godinama leglo nasilja i terorizma. Vojne akcije u Nigeru, napadi na EU trupe u Maliju, ubistva u Burkini Faso, vjerski sukobi, Boko Haram, samo su neke od vijesti koje dolaze iz ovog područja koje je već predugo u začaranom krugu sukoba, bolesti i gladi. Uz to, klimatske promjene uzrokuju nestašicu vode i dodatno negativno utiču na stabilnost zapadne Afrike i Sahela.
U području Sahela provode se planska ozelenjavanja ali uprkos postojanju jednakih klimatskih uslova, pojedini dijelovi različito se razvijaju jer lokalni poljoprivrednici ne sudjeluju na jednak način iako je dokazano kako kombinacija tradicionalnih tehnika i savremenih naučnih metoda može doprinijeti ozelenjavanju Sahare i širenja vegetacije.
Relativno velika gustina izoliranih stabala koju je studija pokazala, dovodi u pitanje narative o dezertifikaciji ovog područja a naučnici planiraju slična mapiranja nastaviti i u drugim dijelovima pustinje.
Pažnja naučnika uobičajeno je okrenuta šumama a ova nešumska stabla, koja rastu izolirana izvan pošumljenih područja, imaju važnu ulogu u biodiverzitetu, zaključak je studije, dok nova saznanja mogu dati novi kvalitet klimatskim modelima u koje ova vrsta vegetacije nije uključena jer se njen učinak do sada smatrao zanemarivim.