Obavezna lektira
Dubrovački književnik, prevodilac i novinar Milan Milišić tragično je skončao 50 godina kratak životni put kada je tokom bombardovanja Dubrovnika početkom oktobra 1991. godine granata ispaljena sa broda takozvane Jugoslovenske narodne armije pogodila njegov stan. Bio je prva civilna žrtva rata u rodnom gradu.
Školovao se u Beogradu, jedno vrijeme živio u Londonu, kao Fullbrightov stipendista boravio u SAD-u, predavao na univerzitetu New York, uređivao časopise, radio kao teatarski dramaturg. Prevodilac je Tolkienovog Hobbita, pjesama Roberta Frosta, drama Harolda Pintera.
Osamdesetih je u omladinskom listu Laus, koji je uređivao, objavio svoju priču Život za slobodu koja tematizira zločin koji su partizani počinili na otoku Daksi, zbog čega je osuđen na uslovnu zatvorsku kaznu, uprkos Milišićevim tvrdnjama da se radi o književnom djelu.
Autor je desetak knjiga poezije, dio njih objavljen je posthumno, kao i njegov nedovršeni roman Oficirova kći. Sarajevska Svjetlost za Milišićeva je života objavila zbirku Volile su me dvije sestre skupa 1989. godine, Bosanska knjiga objavila je 1996. njegovu knjigu Stvaranje Dubrovnika, a godinu kasnije i Putopise.
Smeće
Količina smeća koju jedno društvo proizvodi je upravo proporcionalna sa napretkom.
Količina smeća koju pojedinac proizvodi je upravo proporcionalna s njegovim napretkom.
Ili, što više smeća proizvodite, to ste napredniji.
Ili, što više smeća proizvodite, dalje ćete dogurati.
Ako se taj trend nastavi, jednoga dana u idealnom društvu proizvodit će se isključivo smeće (Loše zaključivanje. Treba reći: nelimitirane količine smeća.)
Budući proizvođači smeća imajte razumijevanja za našu nerazvijenost.