Nakon skoro šest decenija predsjednik Sirije se obratio skupštini UN-a u New Yorku. I to ne bilo kakav “predsjednik” već glavom i bradom Džolani, neizabrani terorista, osnivač Al-Kaide u Siriji, donedavno na američkoj potjernici, specijalista za auto-bombe u šiitskim naseljima, vođa one iste Al-Kaide koja je izvela napad 11. septembra na tornjeve svjetskog trgovinskog centra što je rezultiralo odmazdom nad brojnim muslimanskim zemljama i dovelo do destrukcije čitavih društava i država, bjesomučnog bombardovanja i ubijanja preko milion civila i desetak miliona raseljenih i prognanih. Znakovito, arbitrarno su kažnjene mnoge muslimanske zemlje ali ne i Saudijska Arabija iz koje su navodni počinioci, teroristi. Njihova imena su poznata jer su im pasoši “preživjeli” eksploziju aviona i rušenje tornjeva.
Od dolaska na vlast, glavosječa Džolani nije učinio ništa da se suprotstavi izraelskoj okupaciji. Izraelska vojska je zaposjela ostatak neokupirane Golanske visoravni i nove velike teritorije Sirije, uključujući zauzimanje strateških lokacija i većinu sirijske vode, a sa okupiranih teritorija su protjerali stanovništvo. Istovremeno, Turska je sa svoje strane okupirala golemu teritoriju na sjeveru Sirije. Sinhronizirano sa Izraelom, koji opskrbljuje azerbejdžanskom naftom. Posao i saradnja Turske i Izraela cvjetaju, dok Erdogan javno kritikuje Izrael i samo verbalno podržava Palestinu.
Nakon susreta sa svojim bivšim neprijateljem odnosno (svojim) šefom CIA-e Petraeusom u New Yorku, i nakon što je bivši šef Centralne informativne agencije rekao da je Džolanijev uspjeh i američki uspjeh, susreo se Džolani i s američkim ministrom vanjskih poslova Rubiom, sa Macronom, i sa Kuntom i sa Pantom na marginama sjednice UN-a. Sa Trumpom se sreo ubrzo po dolasku na vlast. Elem, sada ispada da je Al-Kaida bila podružnica CIA-e. Pa, ko je onda srušio njujorške tornjeve?
Ne čudi obraćanje umjerenog glavosječe Džolanija kad se sa iste govornice, praznoj dvorani, obratilo i lice sa potjernice međunarodnog suda Netanjahu, a jedan od rijetkih koji je ostao u sali skupštine UN-a da sluša nove laži starog kriminalca i ratnog zločinca Netanjahua je bio upravo Džolani.
Dok je trajala generalna skupština UN-a, pristigla su nova priznanja države Palestine sa raznih strana. Čak je i Velika Britanija priznala Palestinu ali nije prekinula vojnu, političku, diplomatsku, ekonomsku i medijsku podršku Izraelu. Sva priznanja države Palestine ne znače ama baš ništa Palestincima u njihovoj svakodnevnici užasa. Niti su ta priznanja spasila živote od tada ubijenih civila. Šta konkretno priznaju? Palestinu iz 1947. odnosno 1948. godine? Ili Palestinu prije ili poslije okupacije 1967? Ili Palestinu u skladu sa sporazumom iz Osla 1993? Svaka je manja od prethodne i podijeljena, dezintegrisana, i kao takva praktično nemoguća. Priznanje Palestine je samo još jedan manevar da se umire protesti i utiša javnost. Pokušaj pranja savjesti i prazna diplomatska gesta da se za Palestince učini još jedno veliko ništa, a izraelskoj vojsci da još vremena za genocid i destrukciju.
Stručnjak za holokaust i negator genocida
Za to vrijeme, kod nas, i u našem istočnom komšiluku i zapadnom susjedstvu licemjerni političari, uz svega nekoliko izuzetaka, nisu usamljeni u svojoj šutnji o genocidu što gledamo uživo i koji Izrael paradoksalno ne krije, ali ga negira. Nisu usamljeni jer i neki regionalni “naučnici”, dojučerašnji ugledni istoričari negiraju genocid u Gazi i relativiziraju zločine protiv humanosti koje Izrael čini na Zapadnoj obali.
Za razliku od pravnika, istoričara, i najvećih svjetskih eksperata za holokaust koji su davno genocid u Gazi nazvali pravim imenom i okarakterisali kao genocid, Ivo Goldstein istrajava u svojim sramnim pokušajima da negira očigledno. Tako je u nedavnom gostovanju u jutarnjem programu televizije N1, odmah nakon što je UN izraelski genocid u Gazi proglasio genocidom, u prvim rečenicama izrekao niz relativizacija i neistina. Reče da genocid može kvalificirati samo međunarodni sud (koji Izrael i Amerika ne priznaju, ali to nije rekao). Zatim, kaže, iako ima problema na Zapadnoj obali, egzistencija Palestinaca na toj (okupiranoj, prim. aut) teritoriji nije ugrožena, ignorišući pri tome preko hiljadu ubijenih na okupiranoj Zapadnoj obali samo od kada traje genocid u Gazi, a prije desetak dana su u jednom danu u gradu Tulkarm izraelski vojnici oteli, uhapsili i zatočili bez optužnice, preko hiljadu muškaraca. Premlaćivanja, paljevine, razbojništva i pljačke koje provode doseljenici i naseljenici nad Palestincima na okupiranoj Zapadnoj obali uz podršku izraelske vojske teško je nabrojati. U posljednje dvije godine Izrael je srušio samo na Zapadnoj obali preko četiri hiljade stambenih objekata, ne računajući razaranje infrastrukture, puteva… Na Zapadnoj obali Izrael provodi etničko čišćenje u sjeni genocida u Gazi, i to nije počelo prije dvije godine. Kao što ništa nije počelo u oktobru 2023. Osim posljednje faze uništenja Palestine i Palestinaca.
Dalje, nekada ugledni profesor Goldstein, između ostalog ekspert za ustaške zločine i genocid nad Jevrejima, Srbima i Romima, napominje da u Izraelu živi dva miliona izraelskih Palestinaca, da bi se odmah ispravio i rekao izraelskih Arapa, negirajući prigodno Palestince kao narod što je njegov ad hoc doprinos dehumanizaciji Palestinaca. Tvrdi kako te Palestince – ili kako kaže Arape – “niko ne dira”. To je još jedna laž jer će samo nekoliko minuta provedenih na nekom internet pretraživaču rezultirati mnogim nalazima koji govore o nasilju i nad tim Palestincima, kao i njihovim malobrojnim političkim, bivšim i sadašnjim, predstavnicima koje redovno izraelska vlast zlostavlja i hapsi. A o tome što su građani trećeg reda i što u Izraelu mogu obavljati uglavnom teške i slabo plaćene poslove profesor Goldstein nije rekao ni riječi. Kao što nije rekao ništa o sistematskim ubistvima intelektualaca, univerzitetskih profesora, zdravstvenih radnika, novinara… u Gazi. Ali je rekao da to nije genocid.
Beskrajna je priča o izraelskom genocidu, zločinima protiv humanosti i svim oblicima kriminala, kao što je beskrajna priča o podršci izraelskog genocida nad Palestincima od strane velike većine zapadnih vođa, velike većine muslimanskih vladara, velike većine medija, beskrajna kao lista zločina Džolanija, prošlih i sadašnjih. Dok on laže sa UN-ove govornice da je vrijeme laži prošlo a da je stigla istina, njegovi plaćenici terorišu kršćane u Siriji, alevite i koga stignu. Beskrajne su laži koje se kotrljaju svijetom. Kao što je beskrajna bol Palestinaca, beskrajna kao rijeke krvi i suza palestinske djece što plave palestinsku zemlju, davno krvlju i suzama natopljenu.
P.S. Sekvence matrice
Kako bi svijet u kojem živimo ličio više na matricu a manje na ono što mi zamišljamo kao svijet u kojem živimo pobrinuli su se “slučaj” i Hollywood. U filmu Briana de Palme iz 1998. godine “Snake Eyes” američki ministar odbrane Charles Kirkland je ubijen u atentatu snajperskim hicem u vrat, a atentat se desio 10. septembra. Uz to sve je povezano sa naoružavanjem Izraela. Svaka sličnost sa atentatom na Charlesa Kirka od 10. septembra ove godine je…
A da se generalna skupština UN-a nije održala samo radi govorancije, UN je uveo sankcije Iranu jer nije dovoljno kooperativan u vezi sa svojim nuklearnim programom, od kada su Izrael i Amerika napali Iran, i prigodno izveli atentate na iranske naučnike i političare. Uvode se ponovo sankcije Iranu koji nema nuklearno oružje i ne provodi genocid, ali se ne uvode sankcije Izraelu koji uopšte ne sarađuje sa UN-om u vezi sa svojim nuklearnim programom, niti je ikad sarađivao, a provodi genocid i posjeduje nuklearno oružje.